Wednesday, February 17, 2010

മഴ

ഒടുവില്‍ നീ എത്തി
മഴമേഘമേ
ചാറ്റല്‍ മഴയായ്‌ വന്നണയും
നിന്‍ നനുത്ത സ്‌പര്‍ശമേല്‍ക്കാന്‍
കൊതിച്ചിരുന്നെന്നില്‍ നീ-
പേമാരിയായി പെയ്‌താടിത്തിമിര്‍ത്തു
ഉറക്കം വരാതെ കിടന്ന രാത്രികളില്‍
നീ കുളിര്‍ മാരിയായി പെയ്‌തിരുന്നു
ഒടുവില്‍ നീ കര്‍ക്കിടരാവിലൊരു-
പേടി സ്വപ്‌നമായ്‌ വന്നണഞ്ഞു


കാര്‍മേഘങ്ങളെ കീറിമുറിച്ചു നീ-
ചാറി ചാറി താളത്തിമിര്‍പ്പോടെ
മന്നില്‍ വന്നണയും നേരം
കാത്തുനിന്നു ഞാന്‍ വാകചോട്ടില്‍
കുളിര്‍മാരി കാണുവാന്‍
ഇളം കാറ്റിനോടായ്‌ രഹസ്യം ചൊല്ലി
എന്‍ ചാരെ നീ വന്നണഞ്ഞപ്പോള്‍
അറിഞ്ഞില്ല ഞാന്‍ പേമാരിയായ്‌ നീ മാറുമെന്ന്‌


താളപ്പകര്‍ച്ചയോടെ നീ തകര്‍ക്കുകയാണ്‌
കുളിര്‍മാരിയായ്‌, ഇടിനാദത്തോടെ
പേമാരിയായ്‌, മിന്നലൊളിയാല്‍ തീമാരിയായ്‌
എങ്കിലും പ്രിയ മഴേ ഞാന്‍ നിന്നെ ഇഷ്‌ടപ്പെടുന്നു
എന്തുകൊണ്ടെന്നോ നീ എന്റെ ചങ്ങാതി

Thursday, February 11, 2010

ജീവിതം

എരിഞ്ഞു തീരും കല്‍വിളക്കാണു ജീവിതം
പകരുവാന്‍ ഇത്തിരി എണ്ണയില്ലെങ്കില്‍ കരിന്തിരി
കത്തി പുകഞ്ഞു തീരും ജീവിതം
അര്‍ക്കന്‍ ആഴിയില്‍ മുങ്ങിത്താഴുമ്പോള്‍
കൊതിക്കുന്നില്ല ഞാന്‍ പുലരുവാന്‍
ഇനി ഒരിക്കലും കൊതിക്കുന്നില്ല ഞാന്‍
എന്‍ മിഴികള്‍ തുറക്കുവാന്‍
അത്രമേല്‍ വെറുക്കുന്നു എന്നെ-
തിരസ്‌കരിച്ചൊരീ ലോകത്തെ
എങ്കിലും ജീവിച്ചേ മതിയാകൂ
ഇവിടെ സ്‌നേഹവും വിശ്വാസവും ദുഃഖസത്യം.
വര്‍ണങ്ങള്‍ മഴവില്ലു തീര്‍ക്കുമ്പോള്‍
കണ്‍കള്‍ തുറക്കാന്‍ കഴിയുന്നില്ല
എങ്കിലും ഞാന്‍ കാതോര്‍ത്തിരിക്കും
കേട്ടുതീരാത്ത കഥകള്‍ കേള്‍ക്കാന്‍